โพสต์เมื่อ 30 มี.ค. 2559 | 19:07 น.
นรเทพ มาแสง
Crescendo And Pause Band Thailand ติดต่องานวงเครสเชนโด้และวงพอสได้ที่ 0942539256 คุณบอส,0615459951 คุณจ๋า
ของ นอ Crescendo
มี 143 คนชอบรูปนี้
-
"อาจจะเป็นบทหนึ่งในชีวิต คิดไปทำไม..."; -
พรักผร่อน...; -
เมื่อตัดสินใจจะเป็นคนดนตรีตั้งแต่ประมาณอยู่ ป.6 พอเริ่มซื้องานอัลบั้มฟังเองก็เริ่มหลงไหลการอ่าน"ปกใน"อ่านดูว่าใครทำอะไร ค้นคว้าอ่านตามสื่อในสมัยนั้นว่าตำแหน่งนั้น,นี้แปลว่าอะไร ผิดบ้างถูกบ้างตามประสาเด็กๆ พอมาทำงานจริงๆถึงมารู้ทีหลังว่าแปลว่าอะไร งานดนตรีเหมือนภูเขาน้ำแข็ง คนทั่วไปเห็นแต่ยอดของมันที่พ้นน้ำมาเท่านั้น ไม่รู้ว่าฐานใต้น้ำของมันซับซ้อน,วุ่นวาย,ยิ่งใหญ่แค่ไหน อาจจะเป็นเพราะผมทำงานด้านนี้บางทีก็เอามุมมองนี้มาเล่าให้ฟังเล่นๆ หลายครั้งที่โดนถามถึงศิลปินที่เป็นขวัญใจของผม ผมฟังเพลงหลายแบบ ถ้าทึ่งเลยผมชอบศิลปินที่เป็นทั้งยอดและฐานของภูเขาน้ำแข็ง ศึกษา,ชื่นชม,แอบเก็บแง่คิดเล็กๆน้อยๆมาปรับใช้ หลายครั้งที่ไล่ฟังตั้งแตอัลบั้มแรกจนถึงล่าสุด สนุกดีและได้ประโยชน์ทั้งในชีวิตจริงและการทำงาน ไม่ได้จำกัดเฉพาะมือเบส ถ้าเป็นมือเบสยิ่งน้อยไปใหญ่ ยิ่งถ้าเป็นทั้งฐานและยอดและประสบความสำเร็จได้ยิ่งน่าทึ่ง งานทั้งหมดมีหลายตำแหน่ง เอาแค่ เขียนเนื้อ,ดนตรี,เรียบเรียง,กำหนดทิศทาง,เองได้ก็เก่งมากแล้ว ยังมีทีมงานทำโฆษณา ขายงาน ฯลฯ ยิ่งถ้าเป็นศิลปินที่อยู่มานานผ่านยุคสมัยและผ่านอะไรๆมามากมายอาจรวมถึงผ่านจุดตกต่ำของยุคสมัยต่างๆมาได้ยิ่งน่านับถือ นับเป็นศิลปินขวัญใจของผมจริงๆเพราะในยุคปัจจุบันน่าจะเหลือน้อยแล้ว ยุคใครยุคมัน มุมใครมุมมัน เพราะสมัยนี้จะไปหา"ปกใน"จากไหนกัน...นอเอง; -
กลับมาบ้าน; -
โปรดิวซ์เพลงละคร ขับร้องโดยน้องมาเรียม เสียงสูงมากทำไงดี "หนูมีเทคนิค ชันเข่าบนเก้าอี้ค่ะพี่" เอ้า ลองดู เทคเดียวผ่าน เทคนิคอะไรนะ อีกทีดิ๊!?!?;
-
"อยู่ในช่วงเวลา"เพลงของช่วงเวลาที่ประทับใจจะเกิดขึ้นพอดีกันกับความประทับใจในบทเพลงนั้นจะสอดคล้องกับช่วงเวลาที่มีความหมายในช่วงชีวิตของเรา เหตุผลก็จะประกอบไปด้วยหลายเหตุผลด้วยกันจนเกิดเป็น"เพลงของช่วงชีวิต" ผมเองก็มีเพลงแบบนี้อยู่เหมือนกัน มีไม่มากพยายามหาเหตุผลตอบตัวเองว่าทำไมเราชอบเพลงนี้ไม่ได้สักที แต่ฟังทีไรก็จะรู้สึกได้ถึงช่วงชีวิตหนึ่งของตัวเองที่ประทับใจมาก,มีความสุขมากจนอยากย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง อันที่จริงไฟล์ต้นฉบับ"รักอยู่รอบกาย"ที่เป็นเสียงโจ้ จริงๆผมได้รับจากพี่เป้(คนแต่งเพลงต้นฉบับ)มานานแล้ว ได้รับก็คิดจะทำเลยตั้งแต่จะครบรอบวงพอสสิบห้าปีด้วยซ้ำ แต่อะไรหลายๆอย่างไม่เอื้ออำนวย ผมเคยเสนอโปรเจคนี้ไปหลายต่อหลายครั้งแต่ไม่มีใครสนใจ วงที่นักร้องตายไปแล้ว,วงที่ไม่มีนักร้อง,วงที่ตกยุคไปแล้ว,ใครจะมาร้อง,แฟนเพลงไม่มีแล้ว น่าจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในตอนนั้น ซึ่งถ้ามองมุมนั้นมันก็จริงอย่างนั้นแหละ แต่ผมเองเห็นว่าเสียงของเพื่อนผมมีคุณค่ามากกว่าจะมาทำอะไรเล่นๆเลยหยุดไว้ จนกระทั่งมาเจอคุณฟองเบียร์ซึ่งต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้รวมถึงทีมงานมิวสิคมูฟและสิงห์คอปเปอร์เรชั่นด้วย ซึ่งคุณฟองเบียร์แกเองก็จัดเป็นคนที่อยู่ในช่วงเวลาของพอส,เป็นแฟนเพลงวงพอส คุณฟองเบียร์เลยเห็นคุณค่าของเสียงนี้เช่นเดียวกับผม เลยพยายามผลักดันจนสำเร็จออกมาได้ซึ่งไม่ใช่ง่ายๆเลยกับวงที่ ไม่มีนักร้องในปัจจุบัน,ไม่มีตลาด,ไม่มีแฟนเพลงหนาแน่น ใครจะสนใจ คุณฟองเบียร์มาจากคนที่เคยเป็นแฟนเพลง,เป็นคนในระดับเดียวกันไม่ได้เป็นคนที่ใหญ่โตมาก่อน แต่มาสร้างสมจากการแต่งเพลงและทำงานหนักมาจนได้ดิบได้ดีเลยคงเห็นคุณค่าใน"เพลงของช่วงเวลา"และคงมีความประทับใจส่วนตัวกับวงพอส ซึ่ง อาจจะไม่ได้เป็นทุกคน แกเลยผลักดันจนได้ เราจัดมีตติ้งของแฟนคลับวงพอส เมื่อปลายปีที่แล้วเพราะวงเราจะครบรอบยี่สิบปีในปีนี้ คนที่มามีจำนวนไม่มากไม่เกินห้าสิบคน เป็นครอบครัวเล็กๆที่อบอุ่น ผมก็นึกในใจเหมือนที่ให้สัมภาษณ์ในช่วงหลังๆว่า"เห็นอยู่เท่าไหนก็ทำเท่านั้น"เพื่อคนเกือบห้าสิบคนที่อยู่ตรงหน้านี่ล่ะ เพราะตอนนั้นพอสก็เพียงแค่วงดนตรีวงเล็กๆที่ไม่มีนักร้อง หวังจะให้เป็นของขวัญครบรอบที่อยู่ร่วมกันมาตลอดยี่สิบปีจากเพื่อน...ถึงเพื่อน จนถึงเมื่อคืน ผมอยู่บนเวที มองลงไปเห็นหลายคนยิ้ม,ร้องไห้,กอดกัน,ร้องตามถึงจะผิดบ้างถูกบ้างเพราะเวลามันก็นานมาแล้ว หลายท่านพยายามส่งข้อความทางสายตามาถึงผม ผมรับรู้นะครับและขอบคุณมาก ผมรู้สึกได้ถึงการเป็นเหมือน"นายไปรษณีย์"ผมมีความสุขแล้ว ผมมีความสุขกับการส่งข้อความ,เล่าเรื่องของเพื่อนผม เจอกันก็ทักทายกันนะ...นอเอง; -
"ที่ว่าง"; -
เมื่อวานไปสอนที่ มศว ประสานมิตร ระหว่างขึ้นลิฟท์มีคนมาทัก ปัจจุบันเค้าเป็นอาจารย์สอนศิลปะ อยู่คณะเดียวกันกับดนตรี อดีต เค้าเป็นรุ่นน้องผมปีนึง คุยกันพอประมาณ(ลิฟท์ที่ มศว ค่อนข้างวิ่งช้า) นศ.ในลิฟท์คงงงๆกับเรื่องเมื่อยี่สิบปีก่อนของ มศว ที่เราคุยกัน สอนเสร็จลงมาเจอผู้หญิงคนนึงมาทัก ปัจจุบันเค้าเป็นพนักงานที่ มศว อดีตเป็นลูกสาวพี่ที่ขายของใต้ตึกซึ่งสนิทกันกับ นศ สมัยนั้น จำได้ว่าเจอน้องคนนี้ครั้งสุดท้ายเค้าอยู่ ม.3 ได้แวะทักหัวหน้าภาควิชาดนตรีสากลเพื่อสอบถามตารางสอบของมหาวิทยาลัย เมื่อก่อนหัวหน้าภาควิชาดนตรีท่านนี้คือรุ่นน้องผมปีนึง หลังจากเสร็จธุระที่ มศว ก็ต้องมาเข้าสัมภาษณ์ที่เวอร์จิ้นฮิต ดีเจบอกว่า สมัยเค้าอยู่ ม6 เราคือไอดอลเค้าเลย วันนี้ผมมาซาวด์เช็คงานโอเชี่ยนอินเลิฟกับวงพอส ผมทำงานนี้มานานพอสมควรแล้วสินะ ลืมเวลาไปเลย ยี่สิบกว่าปีแล้วเหรอ ไม่รู้สึกเลย คืนนี้เจอกันนะ เล่นรักอยู่รอบกายด้วย ใครมาก็ทักผมด้วยนะ...นอเอง; -
หมุนไว้รอฟังกันเลยนะครับ ตอนนี้ ที่คลื่น Virgin Hitz 95.5 มาฟังพี่ๆๆวง PAUSE กับเพลง รักอยู่รอบกาย กันสดๆๆ และต่อด้วย Virgin Star ทางช่องทางนี้นะครับ www.virginstarfm.com 🤘🏻️; -
สุขสันต์วันเกิดช่อง3 ครบ 46 ปี ขอให้ทุกๆท่านมีความสุข และอยู่คู่กับคนไทยตลอดไปนะครับ;
-
มาตึกแกรมมี่เจอคนคุ้นเคยทักทาย"ไม่เจอกันนานพี่สบายดีนะครับ"มาออก chill 89 เที่ยงสิบนะครับ; -
Cool 93 93.0 ทุ่มสามสิบ; -
เอกะนอ สมัยพอสชุดแรกนี่มั่วเสื้อกันมานานแล้ว; -
เจอเพื่อนสมัย ม ปลาย; -
หลังๆมานี่งานที่ทำเปลี่ยนรูปแบบไปพอสมควร งานที่ผมทำจัดว่าเป็นงานอิสระ เราจัดการเอง,ดูแลเอง,กำหนดเอง ถ้าไม่วางแผนให้ดีว่าวันไหนจะทำอะไรก็มีสิทธิ์ลงเหวได้ เพราะไม่มีคนมากำหนดให้ว่าเราต้องทำอะไร ผมเลยทำมันทีเดียวห้าหกอย่างในช่วงเดียวมาตลอด เรียกว่าขยันไหม? เรียกว่าสนุกในสายงานดีกว่า อย่างช่วงนี้ก็มี ทำเครสเชนโด,ทำพอส,สอนที่ มศว,ทำงานโปรดิวซ์ที่มิวสิคมูฟ,เขียนหนังสือ,รับบรรยายเรื่องสายอาชีพตามมหาวิทยาลัยดนตรีต่างๆ เพียงแต่ช่วงหลังๆมานี่รู้สึกว่าได้จับเบสน้อยลง ทำงานด้านอื่นมากขึ้น อาจจะเป็นไปตามวัย รู้สึกว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะดนตรีตามสมัยนิยมน่าจะเหมาะกับนักดนตรีวัยรุ่นมากกว่า ข้อดีคือทำให้เวลาได้มีโอกาสจับเบสขึ้นเวที พยายามประณีตขึ้น กลายเป็นของหาดูยาก แต่ยังพยายามอยู่ เผื่อวันหน้าจะมีโอกาสบ้าง สู้ๆครับ...นอเอง;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
