
โพสต์เมื่อ 28 ก.พ. 2558 | 19:46 น.

นรเทพ มาแสง
Crescendo And Pause Band Thailand ติดต่องานวงเครสเชนโด้และวงพอสได้ที่ 0942539256 คุณบอส,0615459951 คุณจ๋า
ของ นอ Crescendo

-
สุกี้กับเพื่อนสมัย ม ปลาย; -
"สามแรงแข็งขันทำดี ทำดี"😙; -
วง"Pause"เป็นธรรมชาติมากสำหรับผม เป็นวงธรรมดาของเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่เริ่มต้นเส้นทางดนตรีในชีวิต ท้าทาย,ล้มลุกคลุกคลาน,สนุก,ซึ้งใจและสุดท้ายจบลงที่การลาจากแบบไม่มีวันกลับ ทิ้งไว้เพียงผลงานแค่ไม่กี่ชุดไว้ให้ฟังกัน เรื่องราวของเพื่อนสี่คนจบเพียงแค่นั้น ผมไม่ได้สนใจความเป็นตำนาน,ความยิ่งใหญ่อะไรนั่นเลย เรามักจะแค่พูดคุยถึงเรื่องตลกโปกฮา,ความสนุกสนานและความประทับใจในแบบ"เล่าสู่กันฟัง"ให้เพื่อนๆอีกหลายคนฟังในวันของปัจจุบัน "Pause"เป็นรูปแบบหรือโมเดลตัวอย่างที่ผมพยายามก็อปปี้วิธีการและโครงสร้างในการทำวงดนตรีในครั้งถัดมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คอยบอกตัวเองว่า"มึงเคยทำได้นี่นา""ตอนนั้นมันทำไงวะ"และอีกหลายๆอย่างที่พยายามจะกลับไปที่เก่าอยู่ตลอดเวลา แต่ ไม่สามารถทำได้"เนียน"เท่าครั้งนั้นอีกแล้ว เพราะ ไม่สามารถที่จะเป็น"ฝันที่แท้จริง"ได้เหมือนในวันก่อน ไม่เกี่ยวกับเรื่องความเก่งกาจ ไม่เกี่ยวกับเพลงดัง แต่ไม่สามารถกลับไปฝันแบบเดิมได้ต่างหาก "ฝัน"ในทุกวันนี้ถูกสร้างขึ้นมาทดแทน"ฝัน"อันเก่าที่เลือนหายไปนานแล้ว ไม่จริงเท่า,ไม่ท้าทายเท่า,ไม่ธรรมชาติเท่า อาจจะเป็นความบังเอิญที่ไม่สามารถบังเอิญรอบสองได้ จบไปแล้ว ไม่สามารถย้อนกลับไปอีกได้ ชีวิตต้องเดินต่อไป ทิ้งไว้เพียงเรื่องเล่าที่ไว้คุยต่อกันฟังว่า "วันหนึ่ง ฉันเคยได้แตะฝัน,ฉันเคยกอดคอล้มลุกคลุกคลานกับเพื่อนอีกสามคน และ วันหนึ่ง...ฉันเคยทำได้ตามฝันนะ"; -
โปสเตอร์,แผ่นซิงเกิล รู้และเข้าใจ เก็บเป็นที่ระลึก; -
ESP จอร์จ ลินซ์ คามิกาเซ่ กีต้าร์โมเดลในดวงใจมาตลอดแต่ไม่เคยมีปัญญาครอบครองจนทุกวันนี้#คงจะมีสักวัน;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.