กนก รัตน์วงศ์สกุล
_
ของ กนก
มี 0 คนชอบรูปนี้
-
เราไม่กลัวโลกร้อน 55555 แต่..ลมแรงเกินไปนิด อ่าน..นอสอพอ ไม่ได้อ่ะ ^^; -
ไม่ต้องเปิดแอร์ และ ไม่ร้อนเลย ;); -
ผมอ่าน "ไทยรัฐ" มาจนวันนี้ ผมรู้สึกว่า ไทยรัฐก็เหมือนสื่ออื่น ที่มีคนเลือกข้าง มีนักข่าว คอลัมนิสต์ ที่รับใช้นักธุรกิจการเมือง เขียนเชียร์ผู้มีอำนาจโดยไม่สนใจเบื้องหลังอันเลวร้ายของพวกนั้น แต่..ผมยังอ่าน "ไทยรัฐ" และตัดเก็บไว้ด้วย อ่านเฉพาะส่วนที่ทำให้ผมยังรู้สึกเหมือนเดิม..เหมือนสมัยผมเป็นเด็ก ผมอ่าน "บทบรรณาธิการ" และอ่านการ์ตูน "ชัย ราชวัตร" บทบรรณาธิการ หรือ บทนำหน้า 3 ทำให้ผมรู้ว่า "ไทยรัฐ" ยังพึ่งได้ ไทยรัฐรู้เช่นเห็นชาติไส้ทุกขดของผู้มีอำนาจ; -
ผมอ่าน "ไทยรัฐ" และชอบไปห้องสมุดไทยรัฐ ไปค้นคว้าข่าวเก่าๆ พี่ๆที่นั่นน่ารักมาก สมัยนั้นที่ส่วนประชาสัมพันธ์ จะมีสุนัขหมอบอยู่ประจำ ตัวมันใหญ่มากๆ ขนฟูอย่างกับสิงโต บันไดทางขึ้นมีการ์ตูนของอาประยูร จรรยาวงษ์ แขวนอยู่ มีไทยรัฐหน้าแรกในวันที่มีข่าวสำคัญแขวนอยู่ด้วย เช่น ฉบับที่ลงข่าวสุรพล สมบัติเจริญ ถูกยิงตาย หรือพระเอกมิตร ตกเฮลิคอปเตอร์ เดี๋ยวนี้..บ้านผมมีไทยรัฐฉบับโบราณเป็นร้อยๆเล่ม; -
ผมอ่าน "ไทยรัฐ" จนผมอยู่ปี 3 คณะวารสารฯ มธ. ผมไปสัมภาษณ์ยอดการ์ตูนนิสต์ 2 ท่านที่ไทยรัฐ เพื่อมาทำวารสารยูงทอง คุณอา "ประยูร จรรยาวงษ์" เจ้าของเรื่อง "ขบวนการแก้จน" กับ "ชัย ราชวัตร" ผู้ใหญ่มากับทุ่งหมาเมิน ทั้งสองท่านต้อนรับพวกเราอย่างอบอุ่น เสมือนเราเป็นแขกที่มีความสำคัญ ผมเก็บชื่อทั้งสองไว้ในความประทับใจ และเป็นแบบอย่างของนักข่าวรุ่นหลัง เป็นการ์ตูนนิสต์ที่ไม่เคย "ไปดูงานต่างประเทศ" กับนักการเมือง..ด้วยเงินภาษีประชาชน;
-
ผมอ่าน "ไทยรัฐ" มา ตั้งแต่บ้านอยู่ชุมชนแออัดแถวยศเส เรียกว่าดูแต่รูปดีกว่า เพราะหน้าปากซอยมีโรงหนังชั้น 1 สวยที่สุดในประเทศชื่อ "เฉลิมเขตร์" ผมขายหมากฝรั่งที่นี่ ผมชอบดูรูปดารา ผมอ่านข่าวบันเทิงในไทยรัฐ ตั้งแต่พี่ "สันติ เศวตวิมล" เป็นหัวหน้าข่าวบันเทิง เขาเป็นรุ่นพี่ผมที่ธรรมศาสตร์ กรุณาชี้แนะผมหลายอย่าง เป็นคอลัมนิสต์ที่น่านับถือ ไม่เหมือน "แจ๋วริมตอ" อี๋ยย...; -
ผมอ่าน "ไทยรัฐ" มาตั้งแต่ฉบับละ 1 บาท ก่อนตัวเองจะ 10 ขวบ ชอบดูภาพข่าวตั้งแต่หน้า 1 จนหน้าสุดท้าย พอ พ.ศ.2510 กว่าๆ..ขึ้นราคาเป็น 6 สลึง ที่บ้านไม่ได้ซื้อหรอก เราไม่มีเงิน ผมจะออกไปอ่านที่ร้านกาแฟปากซอยย่านสำเหร่ ซอยวัดกระจับพินิจ มีร้าน "เฮียบไถ่" กับร้าน "เหล่าลี่" 2 ร้านขายกาแฟแข่งกัน อาเจ็กอาแปะทั้งหลายก็แบ่งกันไปนั่ง ร้านเฮียบไถ่ทำเลดีกว่า สว่างกว่า คนจึงเยอะกว่า ลูกค้าจะอ่านหนังสือพิมพ์จีน และเล่นหมากรุกจีน เหลือไทยรัฐให้ผมอ่านสบายๆ; -
ได้ยินเสียง คุณอ๋อย "กฤษณะ ละไล" ตะโกนถาม "น้องๆคนไหนมีสายชาร์ตมือถือโนเกีย หัวเล็ก แบบเก่าบ้าง?" ตะโกนถามอยู่สองครั้ง..เงียบ! แกเลยใช้ลูกน้องให้เดินไปถามอีกมุมหนึ่งของชั้น "ผึ้งไปถามให้พี่ที ใครมีบ้าง บอกว่าพี่อ๋อยยืมชาร์ตแป๊บนึง พี่ลืมเอามา" ผมตัดบทเลย "ไม่ต้องยืมแป๊บนึงหรอก เพราะไม่มีใครมี" ปั๊ดโธ่..มีแต่อ๋อยเท่านั้นแหละที่ยังใช้อยู่ อ๋อยกลับบ้านไปเอามาดีกว่า ว่าแล้วก็ถ่ายทั้งโนเกียรุ่นตกได้บ่อยๆ ไม่มีปัญหา กับสภาพโต๊ะทำงานของนายอ๋อย ซึ่งผมเชื่อว่า เป็นโต๊ะทำงานที่รกที่สุดในโลก! โต๊ะผมอยู่ถัดไปนั่นแหละ ทุกวันนี้ก็ได้โต๊ะอ๋อยนี่แหละกดทับอยู่ ไม่งั้น..ตำแหน่งโต๊ะรก! อาจเปลี่ยนมือ ^^; -
2 Spider Man ค่าแรง 300 (ได้ถึงหรือเปล่า?) ผมขอยกย่องท่านพี่ทั้งสอง รู้ว่าชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย มีแค่ไม้กระดานแผ่นเล็กๆรองก้น แต่พี่ก็ทำ .. ยังดีกว่าพวกที่ไปรับจ้างประท้วง ถูกนักการเมืองเอาเงินฟาดหัวผ่านแกนนำ / กนก รัตน์วงศ์สกุล รายงาน..จากอาคารเนชั่นสูง 40 กว่าชั้น เสี่ยงตายถ่ายภาพโดย กนก รัตน์วงศ์สกุล..จากชั้น 11 (ด้านใน); -
บ่ายวันนี้ มี Spider Man 2 คน รับภารกิจพิเศษที่ตึกเนชั่นสูงกว่า 40 ชั่น! ผมอยากจะช่วยพี่..พิทักษ์โลกด้วย แต่..ไม่สามารถครับ พี่เป็น Super - Hero ตัวจริง!;
-
ฝันถึง "พี่เจมส์ ทรงอภิรัชต์" วันที่ 30 วันที่วารสารฯเป็นเจ้าภาพ ฝันทั้งคืนและเห็นตัวเลขชัดมาก "18.30" เวลาสวดพระอภิธรรมบนกระดานดำ เช้าวันนั้น ทีมงาน IRON MAN 3 ให้เสื้อมีเลข 3 มาให้อีก ก่อนไปวัดเลยซื้อล็อตเตอร์รี่ 830 สามคู่ ขณะที่คนอื่นในคณะถูก 07 รหัสพี่เจมส์(บอนด์) 007 อย่างว่าอยู่กับรัฐบาลนี้ก็ต้องหวังลมๆแล้งๆ เล่นหวยบ้างไรบ้าง!; -
ตอนนี้มีภาพ exclusive : IRON MAN 3 ชุดนี้..หลุดออกไป! ผมเกรงว่าบางท่านจะสงสัย ทำไมต้องยืนบนนั้น ไม่ใช่เตี้ยนะครับ (หุ่นเราสันทัดดีแล้ว) แต่ให้สื่อความหมายว่า เราคุมหุ่นทุกตัว จึงต้องยืนสูงกว่านิดนุง คริคริ ^^; -
เมื่อโลกกำลังวิกฤติ จากศัตรูผู้ไร้ขีดจำกัด จำเป็นแล้วที่ "ผู้ประกาศชั้นแนวหน้า" จะต้องรับจ๊อบวันแรงงาน เป็นหนึ่งใน "IRON MAN 3" แอ่น แอ่น แอ๊น...!; -
เช้าวันนี้ไปงานอบรม "สานฝันผู้ประกาศ #10" กลับมาบ่ายโมง น้องๆกำลังทำความสะอาดบ้าน ซึ่งสิ่งของพร้อมหนังสือกว่า 90% เป็นของผม เราจึงต้องลงมาร่วมจัดการด้วย ตกเย็นไปกินข้าวที่ร้าน "เปียอู๋" บางนา-ตราด กม.8 กับข้าวอร่อยฝุดๆ แต่..เสียที่ต้องทนฟัง "นายป๊อป" ร้องคาราโอเกะ ขนาดแม่ตัวเองยังปวดหัว! สรุป..วันนี้ทั้งเหนื่อยกาย และระคายหูยิ่งนัก!; -
ขอโทษที่ภาพไม่สุภาพ! ไม่ได้ยกส้นเท้าให้กัมพูชาอะไรหรอกครับ แม่ผมก็เหมือนกับรัฐบาลเราบางคน ทำเป็นใส่หูฟัง แต่ฟังไม่รู้เรื่อง! แม่เพิ่งกลับจากเดินเล่นในสวน พอเข้าบ้านก็เมื่อย เลยยกขาขึ้นผ่อนคลาย หมวกเนตรนารีนั่น เป็นของหลานเมื่อ 5 ปีก่อน ภาพที่ชี้มือมาข้างหน้า..กำลังว่าผม ที่ชอบจัดรายการว่าคนอื่น จบลงด้วยภาพนับตังค์ มีอยู่ 7 ใบ..แต่นับซะเหมือนมี 70 ใบ!;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.