โพสต์เมื่อ 14 ก.ย. 2555 | 14:27 น.
อดุลย์ รัชดาภิสิทธิ์
who what where when why
ของ ดุล Friday
มี 0 คนชอบรูปนี้
-
เหมือนเพิ่งผ่านไป - ครูส้มกับน้องๆชาวคณะซึ่งผมเป็นหัวหน้าอีกที ; -
Big Baby; -
ขณะที่บทเพลง “บิ๊กมันเทศ” กระหึ่มขึ้นอีกครั้งเปรียบเสมือนสัญญาณบอกว่าเรือกำลังออกจากท่า เรือลำนี้เป็นเรือสำราญที่ต้องแล่นข้ามผ่านมหาสมุทร โดยที่มีผู้โดยสารเปรียบเสมือนผู้ชมที่เฝ้าดูละครจนจบเรื่อง ประหนึ่งเหมือนได้ข้ามฝั่งไปอย่างปลอดภัยพร้อมกับเรื่องราวที่จดจำไปเต็มกระเป๋า มองดูให้ดีเรือสำราญลำนี้ก็คล้ายโรงละคร ที่ภายในโรงละครมีสายชักรอกสำหรับฉากเปรียบเสมือนกลไกของเรือ ชั้นล่างมีห้องต่างๆที่ถูกแบ่งไว้สำหรับลูกเรือไว้เตรียมการแสดง และแน่นอนลูกเรือไปจนถึงกัปตันทุกคนที่เป็นกลไกที่มีความสำคัญต่อกันและจะต้องทำงานเป็นหนึ่งเดียวกันเพื่อให้การเดินทางของเรื่องราวเป็นไปอย่างราบเรียบตามที่ได้กำหนดไว้อย่างสมบูรณ์ และทุกครั้งที่เรือถึงที่หมายไม่ว่าผู้โดยสารหรือลูกเรือเองทุกคนต่างมีความรู้สึกที่ไม่ต่างกันคือเมื่อไหร่เรือจะออกจากท่าอีกครั้ง เพื่อที่เราจะได้ไปอยู่ที่กลางมหาสมุทรด้วยกันอีก; -
Working Place; -
โลกคือละคร by @ikonos_tuu as always;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
