โพสต์เมื่อ 1 มี.ค. 2559 | 10:40 น.
อภิสิทธิ์ โอภาสเอี่ยมลิขิต
ติดต่องานได้ที่ 0813726768,0814842497
ของ โจอี้บอย
มี 1,959 คนชอบรูปนี้
-
ขออาศัยแฟนๆพี่เบิร์ดร่วมกัน "ยกมือขึ้น" #ถ่ายโดยหว่าหวาไชน่าดอล์; -
เด็กวัยรุ่นมัธยมคนนึงที่แอบหนีที่บ้านไปแคสเป็นแด้นเซอร์บนคอนเสิทของพี่ หลังจากที่แม่ชอบพาไปดูคอนเสิทพี่หลายต่อหลายครั้ง ถึงวันนั้นโชคชะตาผมจะไม่ได้กำหนดให้ได้ร่วมงานกับพี่ในวันนั้น.. แต่ผมก็มุ่งมั่นมาจนเจอพี่จนได้เมื่อหลายปีก่อนในงานเบื้องหลัง แค่นั้นก็สุดบรรยายแล้วครับ ไม่น่าเชื่อผมจะมีโอกาสได้ร้องเพลงของพี่..บนเวทีเดียวกับพี่..ข้างๆพี่จริงๆ ขอบคุณสำหรับโอกาสดีๆเป็นความทรงจำครั้งสำคัญของชีวิตครับ #พี่เบิร์ด #MySuperStar #รวมวงธงไชย #สายโจ๊ะ; -
Life Cycling ช่อง9 3ทุ่ม เจอกัน.. #Life_cycling; -
เมื่อยามที่คนเราหมดแรงกำลังใจในการก้าวเดินต่อไป บางทีหนทางที่ผ่านมามันก็สร้างความบาดเจ็บให้เราไม่ใช่น้อย ใจนึงก็อยากจะปล่อยทิ้งมันไปแต่อีกใจก็ยังคงอยากจะสู้ต่อ.. ถ้าหนทางข้างหน้าอีกยาวไกล ไม่ยาก.. ช้อบปิ้งสิครับ!!ซื้อของใหม่ที่อยากได้ เติมสีสันให้กับชีวิตให้อยากออกไปสู้ออกไปฝ่าฝันโลกกว้างด้วยอุปกรณ์ใหม่ๆอย่างมีสไตล์ #โซ่ใหม่ใจเกินร้อย #แดงเข้ากะรถกูเชียวหละมึง #ไม่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพห่าไรทั้งนั้น #แต่อยากปั่นขึ้น20ปะเซน; -
Pilgrim #ดอยอินทนนท์ #จ้าวภูเข็น #เหนื่อยกว่าปั่นอิกนะทำเล่นไป #ผู้แสวงหา #ยืมภาพหน่อยนะ;
-
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. ผมค่อนข้างประเมินฝีมือตัวเองสูงไปหน่อยและคิดจะท้าทายธรรมชาติอันสูงใหญ่ที่เป็นเหมือนหลังคาประเทศไทย.. ผมคิดว่าการซักซ้อมและปั่นต่อเนื่องใน1เดือนจะสามารถทำผมรอดจากการลงเข็นที่ดอยนี้ไปได้.. ผมเลือกที่จะใช้อุปกรณ์โดยเฉพาะเฟืองที่ค่อนข้างจะไม่ช่วยเหลือมือใหม่อย่างผมเท่าไร(11-28)ด้วยความซ่า.. สรุปว่าผมลงจอดที่กิโลที่40ต้นๆ และยอมก้มหน้าก้มตาเข็นแบบเจ็บใจเพราะว่าแรงกดลงบนเฟืองที่ไม่ช่วยผ่อนแรงให้ฝีมือระดับผมทำเอาหัวเข่าซ้ายและเส้นเอ็นด้านหลังเจ็บจี้ดทุกครั้งที่กดขาลงไป ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ็บและก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไม่จำ ยังดีที่มีคนเข็นเป็นเพื่อนส่งน้ำให้และส่งเสียงเชียร์เป็นกำลังใจตลอดทาง กราบขออภัยตรงนี้ด้วยเลยที่ทำหน้าเป็นตีนเวลามาขอถ่ายรูปตอนนั้นครับมันแค้นเจ็บใจตัวเองตอนลงเข็นอยู่ ตอนแรกตัดสินใจจะถอดใจถอยหลังกลับบ้านแล้ว เพราะรู้สึกว่าลงรถเข็นขึ้นมันก็เหมือนกับปั่นไม่จบแล้ว แต่ติดตรงมองไปทางใดเพื่อนนักปั่นที่เข็นอยู่ข้างๆเราเต็มไปหมดบรรยากาศช่วงปลายทางในขณะนั้นช่างเหมือนกลุ่มผู้คนมาแสวงบุญกันเหลือเกิน บ้างลากครีทบ้างเตรียมรองเท้าแตะมา และบ้างก็ถอดรองเท้าเดินตรีนเปล่าอย่างไม่แคร์ใครนั่นรวมถึงผมด้วยคือ1ในนั้น บรรยากาศการเดินเข็นเต็มไปด้วยคนอ่อนล้าเหนื่อยแรงบาดเจ็บราวกับทหารกลับจากสงครามในใจเต็มไปด้วยความหวังที่จะกลับไปให้ถึงถิ่น พวกที่ถึงแล้วบ้างก็รับเหรียญห้อยคอเริ่มดาว์นฮิลสวนลงมาเรื่อยๆใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข บ้างตะโกนให้กำลังใจนักเข็นแสวงบุญสีหน้าอิดโรยตามทาง บ้างก็ขู่ว่าอีกไกลเลยพวกมรึ้ง แต่ที่ขาดไม่ได้คือคนที่เห็นผมก็และเริ่มส่งเสียงโหวกเหวกแซวเมื่อเห็นผมถอดรองเท้าเข็นอยู่ ขอบคุณจริงๆนั่นแหละแรงกำลังใจให้ต่อสู้ไปอย่าได้ถอยหนีโดยแท้ ด้วยความที่กลัวคนแซวด้วยกลัวเพื่อนๆแซวด้วยก็เลยทนกระโดดขึ้นกดลูกบันไดต่อไปทีละกระดึ้บๆ 2กิโลสุดท้ายนี่บอกเลยว่าเหนื่อยกว่า3-40โลที่ปั่นมามากๆ มีคำถามผุดขึ้นมากมายที่อยากจะถามกรมโยธา แต่กลัวเค้าสวนว่า"ใครใช้มึงปั่นขึ้นมา?" ลำพังรถขึ้นมานี่ครัชไหม้เกียร์พังขึ้นไม่ไหวก็เต็มตลอด2ข้างทางละ เอาเป็นว่านิทานเรื่องนี้สอนว่า ชั้นเจ็บครั้งนี้ชั้นมีเธอเป็นดั่งครู..สอนชั้นให้เข้าใจรักร้าวเป็นเช่นไร..ขอบใจจริงๆ #ภาพเอาของเค้ามาลง; -
อินทนนท์สูงมาก #เข็นบ้างพอเป็นมารยาท #เข่ากูคงเดินไม่ได้หลายวัน #ถึงละครับสูงสุดประเทศไทย #พาฮานะ; -
ตั้งแต่รู้ตัวว่าต้องพิชิตดอยอินทนนท์ ผมก็ซุ่มซ้อมตามตารางปีเตอพูลี่ทุกวัน #พาฮานะ; -
นึกขึ้นมาถึงเรื่องตลกร้ายที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตเรื่องนี้แล้วอดขำไม่ได้ ผมมีโอกาสได้คุยกับนักร้องสาวไอดอลน่ารักท่านนึงไม่ต้องบอกละกันว่าใคร ก็สอบถามพูดคุยกันทั่วไปเกี่ยวกับงานที่เราทำ ผม: งานเยอะไหม? เธอ: เรื่อยๆค่ะ ผม: ตอนนี้เรทรับอยู่เท่าไรอะ? เธอ: $$$นี้ค่ะพี่ ผม: อืม...แล้วถึงตัวเท่าไรนิ?(กุก็เสือกกะเค้าเนอะ) เธอ: เอ่อออ..(ทำหน้าตกใจเล็กน้อย) หนูไม่รับค่ะงานแบบนี้ ผม: หืม..แบบไหน?(กุงงแต่เพียงเสี้ยววิกุก็อ๋ออออ) เธอ: งานถึงเนื้อถึงตัวอะค่ะ(สายตาแบบกัวมึงละ) ผม: เห้ยยยย!!!! ไม่ใช่งานถึงตัว!!!! หมายถึงรับงานหักนู่นนี่เงินถึงตัวน้องเท่าไรอะ!!! เสี้ยววินาทีนึงที่คนมองมึงด้วยสายตาหวาดกลัวนี่มันช่างรุนแรงเหลือเกิน #ถึงตัวเท่าไร #แสด; -
เปิดช่อง9ด่วนครับ รายการจักรยานLife cycling ที่ผมไปร่วมมาแล้ว!!!;
-
สูงสุดของประเทศไทย.. ผมเป็นคนนึงที่มีชีวิตแบบเหนื่อยสุดๆในวันพักผ่อน เมื่อเทียบกับวันทำงาน เรียกว่าหยุดงานเมื่อไรต้องหาเรื่องเหนื่อยเรื่องลำบากใส่ตัว เพราะกิจกรรมที่เลือกทำเพื่อความสนุกของผมมันมักจะเกี่ยวกับการแข่งขันเสมอ ใช่ครับ.. ผมเป็นคนชอบเอาชนะ โดยส่วนมากคู่ต่อสู้คนนั้นก็คือตัวผมเอง ไม่ต้องหาที่ไหนไกล การทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะมันจึงเกิดจากเป้าหมายที่ตัวเองตั้งและปีนป่ายไปให้ถึงมันให้ได้ ซึ่งความรู้สึกแบบนี้มันก็เกิดขึ้นมาแค่ในยามว่างกับกิจกรรมของผมเท่านั้น หาได้ลามไปถึงชีวิตการทำงานของผมไม่ เพราะผมเชื่อเสมอว่าส่วนอื่นๆนอกจากกิจกรรมที่ทำเพื่อตัวผมเองจริงๆแล้ว ชีวิตจริงหน้าที่การงานความรักผมหาได้มีจุดประสงค์ในการเอาชนะมันเสียเมื่อไร ปล่อยมันเป็นไปตามธรรมชาติจะดีกว่า คือว่าง่ายๆผมมักจะจริงจังในเรื่องที่คนคิดว่าไม่เป็นเรื่องและสบายๆกับเรื่องจริงๆจังๆ ก็แค่ผมลำดับความจริงจังของผมต่างจากคนทั่วไปคิดเท่านั้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกว่าผมจะมายืนในจุดที่ใช้ชีวิตตามใจฉันแบบนี้ได้มันก็ต้องผ่านการทำอะไรมากมายมาตั้งแต่สมัยก่อน เอาเป็นว่าผมวางแผนชีวิตมาค่อนข้างดีเป็นที่น่าพอใจสำหรับตัวเอง เลยไม่คิดสนับสนุนให้คนยังไม่มีห่าไรในชีวิตมาใช้ชีวิตอย่างผม บางทีก็คิดนะว่า..นี่กูมีลูกน้องไว้ใช้สอยหยิบโน่นหยิบนี่ อยู่บ้านอยู่ที่ทำงานจะแดกน้ำทียังใช้คนอื่นยกมาให้ แต่นี่กูมาทำอะไรอยู่ กูมายกเหล็กหนักๆในยิม กูมายืนกลางทุ่งรอขึ้นบิน กูมายืนเล็งยิงธนูห่าอะไรร้อนๆในป่า กูมาปั่นจักรยานกลางแดดร้อยกว่าโลขึ้นเขาลงเขาทำห่าอะไรปวดขาจะตายห่าทั้งๆที่มอไซกูมีรถกูก็มี ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวหรอกครับมีคนอีกเป็นล้านที่คิดและทำสิ่งเดียวกับที่ผมทำนั่นแหละ ผมตามฝันและเป้าหมายไปเรื่อยๆ ใช้ชีวิตที่เชื่อว่าคนเราเกิดมาควรหาอะไรตื่นเต้นใส่ตัว ความสุขไม่จีรังแต่ความสนุกเรารังสรรค์ได้เสมอ และส่วนใหญ่ความสนุกตื่นเต้นของผมเงินซื้อไม่ได้เสียด้วย การใช้ชีวิตแบบPassive(อยู่เฉยๆ)และการมีอนาคตทางการเงินอย่างมั่นคงมันเลยช่างไม่ตื่นเต้นสำหรับกูซะเหลือเกิน ตอนนี้ผมมีเป้าหมายใหม่ครับ มันช่างเย้ายวนมวนท้องมากๆ แค่คิดถึงมันเหงื่อก็ซึมหัวเข่าก็เจ็บจี้ดขึ้นมาทันที คือผมกำลังพยายามจะปั่นจักรยานขึ้นดอยอินทนนท์ครับ บอกเลยว่ามันจะไม่ต่างอะไรกับการมาชดใช้กรรมในชาตินี้อย่างจริงจัง เส้นทางชันๆแบบรถขึ้นยังลำบาก ตลอด50กิโลเมตรมันไม่เหมาะในการปั่นจักรยานตรงไหนเลย ช่างเป็นเป้าหมายที่ชวนใครคนไหนที่ไม่มีฝันเดียวกันไปมีแต่คนร้องยี้ แค่คิดก็รู้ว่ามันจะเป็นอะไรที่ทรมานมากๆครับ นึกถึงการกดบันไดจักรยานหนักๆจนน่องร้าวรานเพื่อให้กระด; -
ติดตามชมคลิป Valentine นี้...ต้องรอด ได้ทางเฟสเพจก้านคอและtanได้คืนนี้ #gancoreclub #TANthailandmag #คนโสดสู้ๆ; -
"Valentineนี้...ต้องรอด" #มันถูกอยู่แล้ว #ขาวดำเท่ากับโสด #สิงโตนำโชค #สิงโจ้นำเที่ยว; -
ขนมเทียน.. ผมไม่แน่ใจว่าเค้าตั้งชื่อมันมาจากอะไร แต่ถ้าเป็นผมครั้งแรกที่กินคงอุทาน "เชี่ย!!อร่อยหวะแต่เทคเจอร์ไส้ในแม่งเหมือนแดกเทียนเลย!!" "ขนมไส้เทียนมึงแม่งอร่อยดีหวะ"; -
เอาละครับ.. ได้ดูกันละ #Life_cycling #พาฮานะ;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
