โพสต์เมื่อ 29 ก.พ. 2559 | 23:32 น.
วัฒน์ สุดกล้า
วัฒน์ สุดกล้า ว/ด/ป เกิด : 22 เมษายน 2533 2nd True Academy Fantasia 11 Twitter : WAT SUDKLA Facebook : WAT SUDKLA Single : เลยตามเลย ติดต่องาน -
ของ แม็ค AF11
มี 192 คนชอบรูปนี้
-
"กำลังออกกำลังกายเพื่อให้กายได้มีกำลัง"; -
กลมบ๊อก ทั้งหน้า ทั้งตา ทั้งหัว ฮ่าๆ ; -
; -
(2) | ประเด็นที่สาม มองข้าม ลืม แฟนคลับและคนที่โหวตให้ แน่นอนการที่ผมมาถึงจุดนี้ได้ ส่วนสำคัญก็คือคะแนนโหวตและกำลังใจจากทุกๆคน ก็เพราะผมรู้แบบนี้ไง ว่าเงินที่เขาโหวตให้และกำลังใจที่ทุกคนมีให้มันมากมายเพียงใด ผมถึงต้องฝันอีกครั้ง เพราะอยากจะมีผลงานเยอะๆ มาตอบแทนพวกเขาทุกๆคน ผมไม่อยากให้สิ่งเหล่านี้มันสูญเปล่า ถ้าผมไม่เห็นค่ามัน ผมคงยอมแพ้แล้วไปนอนอยู่บ้านเฉยๆแล้ว | ประเด็นที่สี่ คำพูดที่ว่า "ที่โน่นให้ผมเป็นศิลปินได้ แต่ ที่โน่นให้ผมเป็นเดอะสตาร์ไม่ได้" ต้องยอมรับแบบลูกผู้ชายเลยว่า ความฝันแรกของผมจริงๆแล้ว มันคือการได้เป็นเดอะสตาร์ หลายคนอาจไม่รู้ ว่าผมเริ่มตามล่าฝันครั้งแรกในชีวิตกับรายการTHE STARปีที่6 แล้วก็ไล่ไปเรื่อยๆ ปี 7,8,9,10,ปีที่11 ไม่ได้ไปเพราะติดAFแล้ว และสุดท้ายผมก็กลับมาอีกครั้งในปีที่12 ซึ่งมันแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าคุณอยากเป็นTHE STAR คุณก็ต้องมาสมัคร THE STAR. ก็แค่นั้น | อีกประเด็นที่ถกเถียงกันก็คือเรื่อง ผมจะพูดบิดเบียนทำไมว่าไปยกเลิกสัญญา ทั้งๆที่ปีนี้เขาเซ็นปีเดียวไม่ใช่หรอ ผมจะบอกว่า สัญญามันมีสองฉบับ คือการทางทรูแฟนหนึ่งปี และ กับทางทรูวิชั่น5 ปี ครับ อีกคำถามนึงก็คือ ค่ายไม่ต่อสัญญากับผมรึเปล่า ? ผมต้องขอพูดก่อนว่า ผมขอบคุณทางค่ายที่ให้ความอนุเคราะห์ที่ยื่นสัญญาให้ผมอีกหนึ่งปี แต่ทั้งหมดนี้ เป็นการตัดสินใจของผมคนเดียวล้วนๆที่เลือกไม่ต่อสัญญา ซึ่งทางค่ายก็เข้าใจในการตัดสินใจของผม 🏼 | สุดท้ายนี้ หน้าที่ของผม ณ ตอนนี้ก็คือการเดินไปข้างหน้าและทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ "วันข้างหน้า อาจจะล้ม อาจจะแพ้ หรืออาจจะท้อบ้าง ผมก็มองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าเราก้าวข้ามผ่านสิ่งเหล่านั้นได้ เรื่องธรรมดาเหล่านั้นแหละ จะกลายเป็นเรื่องวิเศษ "; -
มันค้าง(คา). (1) เมื่อวานมีกระเเสดราม่าขึ้นมามากมาย โดยส่วนตัวแล้ว ผมรู้ว่าผมทำอะไรและคิดอะไรอยู่ ผมจึงไม่อยากออกมาอธิบายหรือพูดอะไร เพราะคนที่รู้ที่เข้าใจก็มี คนที่ไม่เข้าใจก็เยอะ แต่ที่ต้องออกมาพิมพ์แบบนี้ เพราะมันเริ่มลุกลามไปไกลถึงคนอื่นบ้าง รวมไปถึงกับคนใกล้ชิดหลายๆคนทั้งในแง่มุมมองและความเข้าใจ ขอเริ่มจากสิ่งที่หลายๆคนมองว่าผมเป็นคนทรยศต่อสังกัดเดิมและไม่ภูมิใจในความเป็นAF. ปีนี้ที่ไปสมัครTHE STAR12 ในใบสมัครมีข้อนึงที่ถามว่า ความสุขที่สุดในชีวิตคืออะไร? ผมตอบแบบไม่ลังเลเลย ความสุขที่สุดในชีวิตของผมที่เคยได้มี ณ ตอนนี้ คือการได้เข้าไปอยู่ในบ้าน AF เพราะมันคือบ้านแห่งความฝันของผมจริงๆ ผมมีความสุข ผมรักบ้านหลังนี้ รักครอบครัวนี้ และภูมิใจที่ครั้งนึงได้เป็นหนึ่งในนักล่าฝันหนึ่งในครอบครัวAF และผมไม่เคยลืมว่าผมได้รับอะไรบ้างจากที่นี่ 🏼 | ประเด็นที่สอง คือ คำว่าศิลปิน ที่ผมรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ใช่ศิลปิน มันไม่ได้เกี่ยวกับค่ายเลยที่ทำให้ผมไม่รู้สึก หลายคนบอกว่า ทำไมไม่มองดูตัวเองบ้างเลย เพราะผมมองดูตัวเองเสมอ ผมถึงรู้สึกไงว่าผมทำไมยังไม่ใช่ศิลปิน เพราะผมยังไม่เจ๋งพอ ยังไม่เก่งพอ ที่จะกล้าใช้คำนั้น แล้วมันก็ทำไฟฝันที่ผมเคยมีมันเริ่มจะมอดลง ซึ่งมันก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผล ที่ทำให้ผมลุกขึ้นมาเพื่อพัฒนาตัวเองในทุกๆด้าน โดยการไปเรียน ร้อง เต้น และการแสดง เพิ่มเติมตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา;
-
ย้อนกลับไปเมื่อเดอะสตาร์ ปีที่8 ผมจำได้แม่นเลยว่าผมไม่มีเงินค่ารถที่จะมาประกวดเลยสักบาท จนต้องไปรบกวนเคาะบ้านพี่คนนึง เพื่อยืมเงิน500 บาท ตอนเวลา ตีหนึ่งกว่าๆ พอได้เงินมาผมก็รีบไปขึ้นรถที่ บขส เพื่อไปขอนแก่น ถึงขอนแก่นประมาณตีสี่ตีห้า ผมอาจจะไปแค่ตัว ไม่มีเสื้อผ้าติดไปเพิ่ม ไม่มีเงินทองมากมาย แต่ผมจำได้แม่นว่า สิ่งหนึ่งที่ผมมี นั่นก็คือในใจมันอัดเเน่นไปด้วยความฝัน เพรียวๆเท่านั้น ท่ามกลางคำพูดบอก หรือ ดูถูก ว่า จะไปทำไม มันเสียเวลา ไปเดี๋ยวก็ตกรอบเหมือนเดิม เงินก็ไม่มี จะไปยืมเงินคนอื่นให้เดือดร้อนทำไม ในใจตอนนั้นก็ได้แต่คิดว่า "คนเหล่านี้ เค้าไม่เคยมีความฝันกันหรอว่ะ" ความฝันเลยนะเว้ย ความฝันมันเป็นตัวพลักดันให้ชีวิตเรามันดำเนินได้อย่างมีจุดหมายไม่ใช่หรอ ขึ้นชื่อว่าความฝัน แน่นอนมันเป็นสิ่งที่ยาก แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าความฝันของเรามันเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ เกิดมาผมก็มีไม่ได้เท่าคนอื่นแล้ว ผมอาจจะจน ไม่เก่ง และไม่หล่อ แต่ความฝัน มันไม่เคยระบุว่าใครควรฝัน ใครไม่ควรฝัน ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะฝันกันทั้งนั้น ในเมื่อเรามีสิทธิ์ตรงนี้อย่างเต็มที่ ผมก็ไม่เคยลังเล ที่จะฝันอย่างเต็มที่ ก็มันไม่เสียเงินนี่หว่า ฝันไกลๆจะเป็นไรไป | ย้อนกลับมาวันที่ประกวด ครั้งนี้ต่างออกไปจากเดิมในทุกๆครั้งที่ผมเคยมา ตั้งแต่ปีที่6 ผมตกรอบเสมอ แต่รอบนี้ ผมได้ผ่านเข้ารอบ ผ่านไปเรื่อยๆ จนได้เป็นตัวแทนภาคอีสาน ซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวของปีนั้น ฮ่าๆ ( จากรูปคือตัวแทนภาคอีสานปีที่8 ซึ่งมี นัน พี่บุ๋ม น้องขวัญ และก็ผม). ตอนนั้นมันยิ่งทำให้หัวใจผมลุกวาว ได้แต่พูดบอกกับตัวเองว่า "เห็นไหมแม็ค มึงทำได้ มึงเป็นได้ " ที่นี่ทำให้ความฝันที่ดูจะเลือนลางและยากจะเป็นจริงสำหรับผมในสายตาคนอื่นๆ มันชัดเจนขึ้นมา ผมยิ้มให้กับความฝันของผมเสมอ แม้ใครๆจะดูถูกความฝันของผม แต่ผมไม่เคยดูถูกความฝันของตัวเอง ในเมื่อผมกล้าที่จะฝันมัน ผมก็ต้องกล้าที่จะทำมัน ยิ่งได้รู้จักกับเจ้าความฝันมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้ผมรู้ว่า "ความฝันเพื่อนยาก เอ็งมันยิ่งใหญ่ฉิบหาย"; -
เรียนเต้นวันนี้ ได้เพื่อนร่วมคลาสเป็นสาวน้อยคนเก่ง น้องเกรซ เดอะสตาร์11 น้องคงทึ่งกับความสามารถในการเต้นของเราแน่เลย 🤔🤔🤔 55555; -
กิจกรรมสุดท้ายของวันนี้ อาบน้ำเตรียมนอน มีความอ่อยหน่อยๆ 5555 เกลียดตัวเอง ; -
นั่งเล่น ถ่ายรูป แล้วก็กลับ 🏻️; -
นี่แหละที่ใจใฝ่หา นางฟ้าก็ยังสู้คุณไม่ได้เลย ️;
-
วันนี้มาเรียนร้องกับครูเอ๋ ขอบคุณนะครับครู คิดถึงนะครับ 🏼; -
อีกหนึ่งความไม่ยุติธรรมของโลกนี้ที่มีต่อผมก็คือ หนังมือ ผิวพรรณดีกว่า หนังหน้า เวลาแดดร้อนๆ ก็เอามือบังหน้า เวลาฝุ่นเยอะๆก็เอามือบังหน้า ครีมบำรุงก็โบกๆๆไปแต่ที่หน้า แต่มือก็ยังใสกว่าทำไมกันนะทำไม นี่ยังไม่รวมถึงอาการตูดหมึกนะ ทั้งๆที่ไม่เคยได้โดนแดด ทำไมมันถึงไม่ยอมขาวผ่อง 55555 ไปล่ะ ใครจะนอนก็ฝันดีนะครับ 🏻️; -
มาเก๊กถ่ายรูปเฉยๆ 🤔🤔🤔; -
ผมกำลังจะกลับมาฟูๆหยองๆอีกแล้ว คงถึงเวลาแล้ววว ; -
"ถ้าผมลืมว่าตัวเองเคยมาจากไหน มันคงจะดูแย่ไม่น้อย แต่มันก็คงจะแย่กว่า ถ้าผมลืมว่าผมฝันไว้ไกลมากแค่ไหน แล้วไม่เลือกที่จะลงมือทำมัน...";
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
