โพสต์เมื่อ 8 ธ.ค. 2558 | 06:36 น.
สุดารัตน์ คูกิมิยะ
ของ แม่แก้ว แม่ณเดชน์
มี 1,679 คนชอบรูปนี้
-
@ทุกคนFC ก่อนพบกันพรุ่งนี้ราตรีสวัสดิ์ นะคะ; -
@ทุกคนFC จะเอาบุญมาฝากทุกท่านนะคะ; -
@ทุกคนFC เตรียมอาหารถวายพระพรุ่งนี้ ลูกชิ้นหมูเด้ง ค่ะ 😀; -
@ทุกคนFC สาธุ ; -
@ทุกคนFC ขอแสดงความยินดีกับน้องชาย ดร.หนึ่งกับน้องสะใภ้ เย็นนี้ฉลองสมรสไม่ได้ร่วมงาน ก็ขอให้ ใจเป็นดั่งลำธาร สังขารเป็นดั่งขุนเขา คู่ชีวิตเป็นดั่งกระจกเงา สายเลือดคู่บ่าวสาวเป็นแสงเทียน และขอให้อยู่คู่กันยืนยาวถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง รุ่งเรืองทันใช้ นะคะ ️️️️;
-
@ทุกคนFC สาธุ ; -
@ทุกคนFC สาธุ ; -
@ทุกคนFC บรรยากาศในยามรุ่งอรุณวันจันทร์ Good Morning Monday ka 😀; -
@ทุกคนFC ธรรมตอนนี้เรียกว่าเป็นตอนที่หลายๆคนก็รู้..... ขอขำก่อนนะ สักครู่ #พระจตฺตสลฺโล เล่าต่ออีกว่า 4/ ขณะเล่านี้ทำหน้านิ่ง สงบมาก จนโยมแม่ตั้งอกตั้งใจฟังอย่างมีสติเหมือนกัน พระท่านเล่าว่า หลังจากทำพิธีถวายพระพรชัยมงคลแด่ในหลวง เสร็จเรียบร้อยแล้ว ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ พระทุกรูปก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัย และงดการปฏิบัติธรรม จึงเดินกลับเรือนว่างเป็นกลุ่มสุดท้าย เห็นเงียบสงัด ลมพัดโชย รู้สึกหนาวเย็นกำลังดี ก็เลยอยากเดินอย่างมีสติพิจารณาการก้าวย่าง ซึ่งจุดที่เดินก็ไกลพอสมควรกว่าจะถึงที่พัก และทางที่เดินไปก็พอมีแสงไฟบ้าง ก็ก้มหน้าเดินพิจารณาไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่รู้สึกกลัว....เพราะมีแสงสว่างรำไร....แล้วก็พิจารณาไปเรื่อยๆอีกโดยไม่สนใจใคร จนสักระยะหนึ่งเกิดความรู้สึกว่า มันมืด ก็เลยเงยหน้าขึ้นมาทันที เห็นความมืดสนิทอยู่เบื้องหน้านั้น ก็หยุดชะงัก !! มองซ้ายแลขวา ไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียว เห็นแต่ป่าอยู่สองข้างทาง....ได้ยินแต่เสียงลมพัดใบไม้ร่วงหลนกระทบพื้น....เสียงเกรียวกราว ...จึงรีบสาวเท้าอย่างรวดเร็ว จนลืมพิจารณาท่วงท่าการเดินไปหมดแล้ว บอกตัวเองว่าเผ่นดีกว่า...พูดพร้อมกับขำตัวเอง โยมแม่ก็ขำด้วย และทุกคนต่างก็ขำกันจนท้องแข็ง แล้วพระท่านก็เบ่าต่อว่า จากเดินช้าก็จ้ำอ้าวด้วยฝีเท้าที่เร็วสุดขีดให้ถึงจุดหมาย พอมาถึงครึ่งทางก็พอมองเห็นแสงผ้าเหลืองของหลวงตา ...ก็ขำตัวเองอีก..แต่เบาๆ พร้อมพูดต่ออีกว่าที่บวชด้วยกัน ก็รีบเดินจ้ำอ้าวให้ถึงหลวงตาโดยเร็ว....ในที่สุดก็กลับถึงที่พักอย่างโล่งใจ.....และพูดทิ้งท้ายให้กับตัวเองว่า เป็นที่สุดจริงๆเรื่องกลัวผี ยังไม่หายกลัวเลย กว่าจะหลับได้ก็นานพอสมควร รู้สึกตัวอีกทีดูนาฬิกา ตี 2 พอดี ก็เอาไฟฉายส่องดูหลังคาเรือนว่างที่ตัวเองนอน ส่องดูเฉยๆ จากนั้นก็งีบได้อีกครั้ง...จนกระทั่งตื่นได้เวลาสวดมนต์เช้า เรื่องกลัวผีจนเดี๋ยวนี้ครับ แล้วก็ขำตัวเองนิดๆ พูดพรำๆว่า เราหนอเรา.... ก็ยังเหมือนเดิน ทำไงหล่ะ ก็ต้องอยู่ไปให้ได้.....พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้โยมแม่ โยมแม่ก็สาธุอย่างดังๆเลย และพูดว่า...ขอให้พิจารณาตามเหตุเถิด พระท่านก็ได้แต่ยิ้ม และตอบรับว่า ครับ ส่วนโยมแม่และทุกคนก็ สาธุ สาธุ สาธุ แม่ก็อยากเอาเรื่ิงนี้มาฝากทุกท่านก่อนนอน ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ; -
@ทุกคนFC ธรรมก่อนนอนต่อจากเมื่อตอนเย็นสักครู่ที่ผ่านมานี้จากวาจาพระจตฺตสลฺโล 1/ พระท่านเล่าให้โยมแม่ฟังว่า เมื่อวันที่ 5ธันวาคมที่ผ่านมานี้ ขณะบิณฑบาตรเฉลียมพระเกียรติท่ามกลางสายฝนโปรยปรายมาอย่างต่อเนื่อง ได้สัมผัสกับความหนาวเย็นและสั่นไปทั้งตัว ผ้าสบงจีวรก็เปียกชุ่มไปด้วยนำ้ฝน ทั้งลมหนาว สายหมอก และสายฝน ต่างพร่างพรูตลอดเวลาจนบิณฑบาตรเสร็จก็ยังโปรยปรายมิขาดสาย จนได้เวลาพิจารณาอาหารเพื่อที่จะฉัน เพราะการบิณฑบาตรเป็นกิจของสงฆ์ภิกขาจาร คือการขอจากคนอื่น เมื่อพิจารณาแล้วก็ไปฉันที่ป่าไผ่ที่พระพี่เลี้ยงจัดเตรียมไว้ให้โดยแบ่งเป็นกลุ่ม แต่จำนวนรูป 809 รูป ท่านเจ้าอาวาสบอกว่าพระทุกรูปต้องนั่งฉันอาหารในขณะที่ยังครองจีวรที่เปียกอยู่ เพราะพระทุกรูปครองจีวรที่ทำพินทุแล้ว คือทำให้เป็นของเก่าแล้ว ไม่สามารถครองจีวรอื่นได้ และพระทุกรูปจึงมีจีวรชุดเดียว และท่านเจ้าอาวาสก็บอกอีกว่า จีวรเปียกเดินไปเดินมาทำกิจวัตรเดี๋ยวก็แห้งเอง แล้วก็จริง แต่สบงกับอังสะพระพี่เลี้ยงเมตตานำมาให้เปลี่ยน ถือว่าเป็นการได้สัมผัสกับเหตุการณ์ที่ทดสอบกายใจที่หินที่สุด ขณะฉันมือก็สั่นก็เป็นเรื่องของมือ แต่พอมองคนข้างๆ ก็ไม่แตกต่าง ยังฉันได้ โดยเฉพราะท่านพระพี่เลี้ยง ท่านเจ้าอาวาส ก็ยังฉันทั้งๆที่จีวรเปียกอย่างสงบ เราก็ต้องทำเช่นกัน และทุกสิ่งก็จัดระเบียบระบบได้ตามเวลา ฉันเสร็จแล้ว กิจของสงฆ์ก็ต้องดำเนินไปปกติ งานมากอย่างไรก็ต้องตามนี้ ทุกรูป ไม่ว่าจะเป็นพระเก่าหรือพระใหม่ ก็ดำเนินไปเหมือนกัน พูดจบก็มีเสียงหัวเราะนิดๆ แล้วพูดต่อว่า ตอนขึ้นไปทำพิธีถวายพระพรชัยมงคลแด่ในหลวง จีวรก็ยังไม่แห้งสนิท ใช้เวลานานพอสมควรเพราะสวดมนต์ถวายด้วย ตั้งแต่เวลา 5โมงเย็น และขณะนั้นก็มีลมหนาวพัดผ่านอยู่ตลอดเวลา และได้พักทำกิจธุระส่วนตัว ได้เดินไปมาบ้าง จนเสร็จงานพิธีประมาณเวลา 2ทุ่มกว่าๆ จีวรก็แห้งพอดี แล้วก็ขำตัวเองหัวเราะนิดๆอีกครั้ง...และโยมแม่ กับแม่ชี กับแม่แหม่ม ก็พลอยขำหัวเราไปด้วย....ตากนั้นก็พูดทิ้งท้ายว่า ถือว่าเป็นบททดสอบความอดทนที่หินและโหดมากที่สุด เพราะมีทั้งเรื่องการนั่งอยู่นานทำให้ขาชามากจนแทบลุกกราบพระไม่ไหว...แต่ก็ต้องทำให้ได้ กราบพระให้ถูกแบบเบญจางคประดิษฐ์ท่าเทพบุตร สุดโหดจริงๆ ครับ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดีไม่มีหลุด แล้วพระท่านก็หันหน้ามองโยมแม่...แล้วส่งก็ยิ้มให้....ภาพเช่นนี้ยังติดตาติดใจแม่อยู่เลย อดน้ำตาไหลไม่ได้ ขณะนั้นทุกคนก็มีความรู้สึกเช่นกันเดียวกัน ก็พากันเปล่งวาจาว่า สาธุ แม่ก็เลยน้อมวาจาพระท่านมาเล่าสู่กันฟัง เป็นธรรมก่อนนอน นะคะ แบะโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
