โพสต์เมื่อ 5 พ.ย. 2558 | 20:05 น.
อินทิรา เจริญปุระ
This is my truth, Tell me yours...
ของ ทราย เจริญปุระ
มี 473 คนชอบรูปนี้
-
ข้าทำอะไรกับนิ้วก้อยตัวเองวะ | ไปฟาดอะไรทำไมม่วง | ตลอดอ่ะ | เล่นจริง เจ็บจัง 55555; -
เหล่านี้คือสิ่งที่ต้องติดอยู่บนหัวชั้นในแต่ละวัน T T; -
To Go; -
อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันนะ | จริงๆคือลูกดารากันหมดเลย รวมพิธีกรด้วย 5555 | แต่วันนี้มาคุยกับประสบการณ์จากทั้ง3สาวสวย เลือดคนบันเทิงแรงกันนะ | ทั้งน้องเพลงทั้ง2และน้องนิกกี้จ้า; -
Sunday Funday :) Crepe Cha-Thai & Strawberry Shortcake wait for you, here at Coffee•Tree :));
-
ha ha; -
'เวลาพูดถึงบอน คนมักจะกลัวเรื่องกินแล้วจะคัน เวลาหั่นหรือแกงถ้าบ่นถึงความคันของบอนไปด้วย เชื่อกันว่าแกงนั้นออกมาจะคันจริงๆ ซึ่งก็เหมาะกับการให้ผมทำครับ เพราะผมเป็นคนพูดน้อย' พี่จักรที่เรารู้จักก็เป็นคนแบบนั้นจริงๆ พูดน้อย ยิ้มๆ ใจเย็นและใส่ใจทุกคนรอบตัวได้อย่างสม่ำเสมอ ปิ่นโตพี่จักรออกมาเป็นรูปเล่มแบบนี้ เวลาอ่านก็จะนุ่มนวล เพลิดเพลิน และแฝงเรื่องเล่ารอบตัวเหมือนเวลาคุยกับพี่จักรจริงๆ สูตรอาหารน่าทำมากๆ รายละเอียดเขียนอธิบายได้ชัดเจน เป็นอาหารแบบที่เราอยากกลับมาบ้านแล้วเห็นตั้งรอควันกรุ่นอยู่บนโต๊ะ เป็นเมนูแบบที่ผูกโยงเราไว้กับความทรงจำดีๆในวัยเด็ก แต่ทรายทำคงไม่ได้รสนุ่มนวลอย่างพี่จักรแน่ๆ เพราะทรายปากจัด! 555555 | ใครอยากชิมรสมือพี่จักร สั่ง/ดูเมนูได้ที่ @pintobychak นะคะ :)); -
เที่ยงแล้วววว | มาเติมน้ำตาลเข้าเลือดกันหน่อยมั้ย จะได้มีแรงสู้งานต่อตอนบ่าย | บราวนี่ชีสเค้กกับกาแฟช่วยได้นะ | แวะมาเติมพลังกันได้จ้ะ :)); -
-เล่มที่3 สำหรับวันนี้- A Hologram for The King : ชื่อไทยดูน่ารักและฟีล กู๊ดมากๆสำหรับเล่มนี้ 'หัวใจไม่หยุดฝัน' ทั้งที่เป็นเรื่องราวของชายชีวิตล่ม และตอนอ่านก็เหมือนอ่านบทหนังอยู่ คือมันล่มและตลกร้ายมาก เหมือนดูหนังพี่น้องโคเอน หรือเวส แอนเดอร์สัน (ภาพหลักในหนังสือที่เป็นเตนท์กลางทะเลทรายนี่คิดภาพแล้วได้ระยะสมมาตรแบบเวสมาก) มันเป็นการดิ้นรนอย่างว่างเปล่าของผู้ชายซึ่งพยายามต่อสู้(เรียกต่อสู้ก็ดูยิ่งใหญ่ไปนะ--เอาเป็นว่าพยายามกระเสือกกระสน หายใจต่อไปให้ได้ทีละวันจะใช่กว่า)กับอะไรที่มันใหญ่โตกว่าสิ่งที่เขาเคยเชื่อ ระบบที่ยิ่งใหญ่กว่าเขาทั้งสิ้น ทั้งระบบการปกครอง การเมือง และการเงินการลงทุน ความฝันแบบอเมริกันนั้นดูล้าสมัยไปแล้ว เมื่อเทียบกับกำลังการผลิตได้เยอะในระดับที่ทำให้โลกเอียงข้างได้ย้ายไปอยู่ที่เมืองจีน แต่อลัน-พระเอกของเรา-กลับมาติดอยู่ในทะเลทรายว่างเปล่า ที่ทุกอย่างพร้อมใจกันข่มความเป็นมนุษย์ของเขาให้เหลือจิ๊ดเดียว เป็นเรื่องที่ถ้าใครจะชอบก็ชอบไปเลย ถ้าไม่ชอบก็จะไม่เข้าใจไปเลยว่ามึงมาเล่าให้กูฟังเพื่ออะไรวะ แต่ชีวิตก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ เราถามตัวเองกันทุกวันว่าเรามีชีวิตไปเพื่ออะไรนั่นแหละ; -
ราชินีศุภยาลัต : ตอนเด็กๆอ่านพม่าเสียเมืองของอาจารย์หม่อมแล้วจำได้แค่ว่าสนุกจัง หนังสือเรียนไม่เห็นสนุกแบบนี้ มีตัวร้ายด้วย ราชินีคือร้ายมากๆ แต่พอโตมาได้อ่านราชันผู้พลัดแผ่นดินแล้วกลายเป็นเศร้ามากๆไปเลย เป็นความรักแบบเดิมพันสูง บิดเบี้ยว และสะเทือนใจมาก หนังสือ'ราชินีศุภยาลัต'เล่มนี้ เขียนมานานแล้ว โดยอ้างอิงว่ามาจากการรวบรวมเรื่องราวจากปากคำของนางสนมผู้ใกล้ชิดพระนางศุภยาลัต และกษัตริย์ธีบอ สำหรับเราหรือใครที่ได้อ่านราชันผู้พลัดแผ่นดินแล้ว เล่มนี้เป็นส่วนขยายเล็กๆเพิ่มเติมออกมา ถึงความลุ่มหลงที่พระนางศุภยาลัตมีต่อพระเจ้าธีบอ ถ้าอ่านเฉพาะเล่มนี้ก็อาจจะเฉยๆ แต่ดีที่เล่มค่อนข้างบาง ใช้เวลาอ่านแป๊บเดียวก็จบ และจะดีมากๆถ้าใครอ่านแล้วอยากอ่านราชันผู้พลัดแผ่นดินต่อ เล่มนั้นถือว่าเป็นที่สุดของโศกนาฏกรรมที่เติมเลือดเนื้อให้กับเรื่องเล่าและตำนานของความร้ายและความล่มสลายของทั้ง2พระองค์ แนะนำเล่มราชันผู้พลัดถิ่นนะ เอาจริงๆ แต่เล่มนี้ใช้อ่านเสริมได้จ้ะ;
-
Seal Target Geronimo : ปกติหนังสือเกี่ยวกับเบื้องหลังปฏิบัติการใดๆมันมีอยู่2ทาง คือสนุกกับไม่สนุก รู้ล่ะ ว่าแต่ละปฏิบัติการนั้นเข้มข้นมาก ต่อสู้มาก ลึกลับมาก แต่บางเล่มแม่งก็เขียน(หรือแปล)ออกมาได้ยังกะเอกสารการประชุมของพวกบ้าปืน บวกกลุ่มภราดรภาพเสตียรอยด์ แมนมากๆ มีแต่อะไรก็ไม่รู้ที่เราไม่เข้าใจ และพอไม่เข้าใจ ก็จบ แม่งก็กลายเป็นแค่ เออ--เก่งว่ะ แล้วไงอ่ะ ซึ่งเล่มนี้ไม่ใช่ แม่งสนุกเฉยเลย คนเขียนเล่าย้อนไปถึงการฝึกหน่วยซีล การเมืองในการจัดตั้งหน่วย (แน่นอน--ด่าอเมริกาด้วย ไม่ต้องห่วง)ความเข้มข้นของบางปฏิบัติการที่ผ่านมาของซีล ทีมซิกส์ และปูพื้นให้รู้จักการเมือง/ความรุนแรงในตะวันออกกลาง รวมถึงแนวคิดสุดโต่งแบบตักฟีร์ และพอเราเข้าใจแล้ว ก็เข้าสู่เรื่องปฏิบัติการอันเป็นหัวใจหลักของเล่ม คือบิน ลาเดน หนังสือออกมาตั้งแต่ปี'56 แต่ด้วยความเข็ดของเราที่มีต่อหนังสือแนวนี้เลยมองข้ามไปทั้งที่สนุกและได้ความรู้ดีมาก แปลสนุก เรื่องสนุก จงลอง; -
คืนนี้ดูกัน | ประเด็นท่องเที่ยวๆๆ ฉาบฉวยกันมั้ยหรือใจสั่งลุยจริงๆ | รอดูกัน2ทุ่มจ้ะ :)); -
ต่อเล่มใหม่ดีกว่า | หิ้วหนังสือมาอ่านที่ร้านกันได้นะ :); -
หนอนไหม (The Silkworm) : ป่านนี้ทุกคนรู้กันอยู่แล้วเนาะ ว่าโรเบิร์ต กัลแบรธคือนามปากกาของเจ.เค. โรวลิ่ง เล่มนี้เป็นเล่มที่2แล้ว ที่ใช้นามปากกานี้แต่งนิยายนักสืบ ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเป็น'ชุด'นิยายนักสืบต่อไป ในยุคที่ผู้หญิงขยับขึ้นมาเป็นตัวเอกในนิยายสืบสวน ไม่ได้จำกัดให้ตัวเองเปิดตัวด้วยการเป็นศพอย่างเดียวอีกต่อไป (ซึ่งคงต่อเนื่องมาจากอีเจ๊เอมี่ ณ กอนเกิร์ล) เจ.เค. ซึ่งเรายอมรับว่าตอนแรกที่มีข่าวว่าเจ๊จะเขียนนิยายสืบสวน เราคิดว่าคงให้ผู้หญิงเป็นตัวเอกแหงๆ แต่เจ๊กลับหวนสู่ขนบนักสืบแบบแมนๆ (ดื้อ บุคลิกจัด ทำงานด้วยยาก แต่ฉลาดเป็นกรด) ซึ่งออกมาโอเคมากๆ และเป็นเล่มที่น่าหยิบอ่าน ท่ามกลางนิยายนักสืบเยอะแยะบนแผงหนังสือ เล่มนี้เป็นเล่มที่2แล้ว ที่คอร์โมรัน สไตรก์รับงานสืบ เราว่าสนุกขึ้นกว่าเล่มแรก ลงตัวขึ้น มืดหม่นและเปี่ยมกิเลสมากขึ้น มุ่งงานสืบไปพร้อมๆกับการทำความรู้จักตัวละครทุกตัว มีบางอันแอบขมวดง่ายไปบ้าง แต่ถือว่าดี และภายใต้ชื่อนามปากกานี้ เจ.เค.ก็ทำให้ผู้อ่านไว้ใจได้เหมือนเคย แม้จะเป็นคนละกลุ่มกับที่อ่านแฮรี่ พอตเตอร์ก็ตาม; -
คินดะอิจิ ตอนที่32 : กรี๊ดดดดดด ในที่สุดก็กลับมาแล้ว เล่มก่อนๆหน้านี้อ่านด้วยฟีลแบบ--เออ เป็นหน้าที่อ่ะ ก็ต้องอ่านไปแต่มันไม่สุด แต่ตอนนี้เป็นการกลับมาอย่างเต็มรูปแบบเหมือนเล่มแรกๆที่เราอ่าน เหมือนยุคบทเพลงปีศาจหรือหมู่บ้านแปดหลุมศพที่เป็นเรื่องความลับดำมืดในครอบครัว ผู้หญิงที่เป็นทั้งเหยื่อและผู้ล่า incest การตายแบบสยดสยองและภาพบ้านเมืองหลังสงคราม(ที่จะต่างอยู่บ้างก็คือเล่มต้นๆ คดีมักเกิดในที่ห่างไกล แต่เล่มนี้เกิดในเมือง) มีจุดผิดแบบชวนงงบ้าง ตรงการลำดับปีเกิดเหตุ แต่ไม่ติดใจอะไร เล่ม2ถือเป็นการทำให้ความเลวร้ายเข้มข้นขึ้น คือพอเดาทางได้ แต่พออ่านจริงๆก็ยังน่าตื่นตะลึงอยู่กับหนทางและชะตากรรมของตัวละครแต่ละตัว ถือเป็นการส่งท้ายที่ประทับใจอย่างยิ่ง;
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
