โพสต์เมื่อ 29 ต.ค. 2558 | 21:43 น.
วัฒน์ สุดกล้า
วัฒน์ สุดกล้า ว/ด/ป เกิด : 22 เมษายน 2533 2nd True Academy Fantasia 11 Twitter : WAT SUDKLA Facebook : WAT SUDKLA Single : เลยตามเลย ติดต่องาน -
ของ แม็ค AF11
มี 390 คนชอบรูปนี้
-
นี่คือรูปถ่ายเอาทำวีซ่าไปจีน ตอนถ่ายเสร็จผมบอกว่า พี่ตัดต่อเปลี่ยนเสื้อให้ผมหน่อย กลัวไม่ผ่าน ดูพี่เค้าใส่เสื้อให้ผมดิ 555 ไม่เข้ากับหน้าตาที่เพิ่งตื่น และทรงผมที่แสนชิวเลย ฮ่าๆๆ; -
เรียนเสร็จแล้ว รอแม่มารับ ฮ่าๆ ; -
สิ่งที่ขึ้นเร็วกว่ากล้ามก็คือ หนวดนี่แหละครับผม ; -
ร่างกายก็งอแง แต่ใจก็งอแงเหมือนกัน เลยขอทำตามใจนิดนึง เดี๋ยววันนี้จะพานอนเร็วนะ ; -
"ภายนอกก็ต้องใส่ใจ ภายในก็ต้องบำรุง" เชรดด อย่างกับสโลแกนสินค้า 5555 อยากอยู่วงการนี้ก็ต้องดูแลร่างกายมันหน่อย สู้ๆนะไอแม็ค เราจะเดินไปพร้อมกัน : );
-
ถึงวันนี้ก็ยังยืนยันว่าการเต้น สำหรับผม คือสิ่งที่ยากที่สุด แต่วันนี้ผม แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกดีก็คือ ผมเริ่มสนุกกับการเรียน : ) ลุยยย; -
"ฝน" ผมมักจะมีคำถามว่า ทำไม? ทำไม? ทำไม? กับสิ่งรอบตัวและความคิดภายในหัว อยู่ตลอดเวลา อย่างเช่นวันที่ฝนตกแบบนี้ ผมก็จะเห็นหลายๆคน โพสสถานะตามโซเชี่ยว หรือไม่ก็บ่นกับตัวเอง ไม่ก็บ่นให้คนรอบข้างฟังว่า บรรยากาศฝนตกแบบนี้ ทำไมรู้สึกเหงาๆจัง บ้างก็บอก ไม่ชอบหน้าฝนเพราะมันรู้สึกเหงา ผมมานั่งคิดพร้อมกับนั่งมองสายฝน แล้วก็คิดเล่นๆว่า ที่ใครหลายๆคนรู้สึกว่าเหงาเวลาฝนตก อาจเป็นเพราะ เวลาฝนตกเราจะออกไปไหนก็ลำบาก จะทำอะไรก็ลำบาก ทำให้ต้องอยู่แต่ในบ้าน หรือไม่ก็อยู่แต่ในห้อง ถ้าภายในบ้านไม่มีคนอยู่ หรืออยู่คนเดียว ก็คงจะไม่แปลกที่เราจะรู้สึกเหงา หลายๆคนยิ่งโตขึ้นก็ยิ่งระวังตัวมากขึ้น ไม่อยากตากฝน เพราะเดี๋ยวจะเป็นหวัด ไม่อยากตากฝน เพราะกลัวรองเท้าคู่ใหม่จะเปียก ไม่อยากตากฝน เพราะกลัวผมที่เพิ่งทำมาจะเปียก และอีกหลายๆเหตุผล หลายคนเห็นฝนเป็นดังอุปสรรค แต่วันนี้ผมจะขอให้ฝนเปรียบดังอุปสรรคในชีวิต ผมลองนึกย้อนไปในเกือบ20 ภาพที่ผมเห็น คือเด็กน้อยคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวผมเอง เฝ้ารอวันที่ฝนตก เพื่อที่จะได้ไปวิ่งเล่นกับมัน เด็กคนนั้นดูมีความสุขกับสายฝน ไม่สนใจแม้กระทั้งเสียงเตือนจากผู้ใหญ่ ไม่เคยนึกถึงอาการป่วยไข้ที่จะตามมา รู้แค่เพียงว่า ตอนนั้นสนุกและมีความสุขชิบเป๋ง ตัดมาที่ภาพปัจจุบัน เป็นภาพเด็กหนุ่ม ซึ่งก็เป็นตัวผมเองอีกเช่นกันนั่นแหละ แต่มีเด็กคนนั้นซึ่งมาจากอดีตนั่งอยู่ข้างๆ แถมยังลามปาม เอามือมาแตะที่ไหล่แล้วสอนผมอีกว่า "ใช้ชีวิตให้เหมือนกับวิ่งเล่นน้ำฝน ขอเพียงแค่สนุกและมีความสุขกับชีวิต เผชิญหน้ากับอุปสรรคเหมือนที่เรามองขึ้นไปบนฟ้ายามฝนตก ฝนอาจจะทำให้เราป่วยไข้ อุปสรรคก็อาจจะทำให้เราท้อ แต่อุปสรรคกับฝนก็เหมือนกันนั่นแหละ มีผ่านเข้ามาในชีวิตเสมอ แต่ใช่ว่าจะไม่ผ่านไป ถ้าเราสนุกและมีความสุขกับมัน อุปสรรคจะหนักแค่ไหนเราก็จะผ่านมันไปได้อย่างมีความสุข.." ผมหันไปมองหน้าไอ้เด็กน้อยคนนี้ แล้วก็พูดว่า "แหม ทำมาเป็นสอน แต่ ขอบใจว่ะ"; -
"ความสุข"; -
เริ่มมีร่องนมแล้ว เย่ 5555; -
0-3 สบายใจ : );
Instagram is a registered trademark of Instagram, inc.
